دانشمندان موسسه تحقیقات پزشکی برنهام دریافته‌اند که کربوهیدرات‌های پیچیده (گلیکان‌ها) می‌توانند در پروستات و پستان به عنوان سرکوب‌کننده سلول‌های سرطانی عمل کنند.
افزایش ترشح آنزیمی که این گلیکان‌ها را تولید می‌کند، به کاهش قابل ملاحظه رشد تومورها منجر می‌شود.
گلیکان‌های خاص می‌توانند به لامینین و به DG-α، پروتئین سطح سلول‌ها وصل شوند. این اتصال پیوند بین اپیتیال و سلول‌های غشا سلول را تسهیل می‌کند و از جدا شدن سلول‌ها جلوگیری می‌کند.
محققان نشان دادند که آنزیم β3GnT1 سنتز گلیکان‌های اتصال‌دهنده لامینین را کنترل می‌کند. عملکرد نامنظم β3GnT1، تعداد گلیکان‌ها را کاهش می‌دهد و به گسترش سلول‌های سرطانی می‌انجامد.

وقتی پژوهشگران سلول‌های سرطانی مهاجم را مجبور به تولید آنزیم β3GnT1 کردند، گلیکان‌های اتصال‌دهنده لامینین، دوباره ساخته شدند و رشد تومور کاهش یافت.

به گفته پژوهشگران این یافته‌ها نشان می‌دهد که کربوهیدرات‌های خاصی در سلول‌های طبیعی و آنزیم‌هایی که این گلیکان‌ها را سنتز می‌کنند؛ مانند سرکوب‌کننده تومورها، عمل می‌کنند.

آنها دریافتند، آن دسته از سلول‌های سرطانی پروستات که گلیکان‌های DG-α را بسیار آزاد می‌کنند، تومورهای کوچکتری تولید می‌کنند. آنها با استفاده از آنتی‌بادی‌ها، میزان تولید DG-α و گلیکان‌های همراهش را در سلول‌های سرطانی و سالم بررسی کردند و دریافتند که میزان گلیکان‌ها در سلول‌های سرطانی پایین‌تر است.