اغلب انسانها مقادیر کافی ویتامین ب۱۲ را از راه رژیم غذایی خود دریافت میکنند و کمبود آن در اثر برخی شرایط خاص (مانند تغذیه ناکافی، ناراحتی های معده ای روده ای، عفونت و سرطان) ایجاد می شود. قرص زیر زبانی ویتامین ب۱۲ سریعاً توسط مویرگ های زیر زبان جذب شده و مشکل تخریب توسط اسید معده و همچنین مشکلات و خطرات همراه با تزریق مانند آبسه و عفونت را ندارد.
موارد مصرف:
• کمبود ویتامین ب ۱۲، خصوصاً افرادی که در رژیم غذایی آنها کمتر از گوشت و فرآورده های حیوانی استفاده می شود.
• بیمارانی که دچار سندرم اشکال در جذب ویتامین ها بوده و یا دچار بیماری های متابولیکی هستند.
• بیماران دچار مگالوبلاستی ناشی از نیتروز اکساید.
• پس از گاستروکتومی و یا برداشتن وسیع روده کوچک.
• آنمی پرنیسیوز و سایر آنمیهای ماکروسیستیک.
• تست Schilling که بوسیله آن وضعیت اشکال در جذب ویتامین ب ۱۲ و کمبود آن در بدن بررسی می شود.
• اختلال عصبی ناشی از کمبود ویتامین ب ۱۲ .
سیانوکوبالامین در درمان کمبود این ویتامین مصرف میشود. ویتامین ب۱۲ به بدن در تولید انرژی از چربی و کربوهیدراتها و نیز ساخت پروتئینهای جدید کمک میکند. تکثیر سلولی در دستگاه گوارش (سلول های مخاطی دیواره)، مغز استخوان (تولید سلولهای خونی) و بافت عصب (تولید سلولهای رشته های عصبی) با کمک ویتامین ب۱۲ صورت میگیرد.
هر قرص حاوی :
عویتامین ب ۱۲ (سیانوکوبالامین) ۱۰۰۰ میکروگرم
مقدار و نحوه مصرف :
بزرگسالان: ۱۰۰۰ میکروگرم (۱ قرص) در روز.
كودكان: ۱۰۰۰ میکروگرم (۱ قرص) یک روز در میان به مدت ۷ تا ۱۲ روز.